[an error occurred while processing this directive]
            < 145v > 
         
         
            - 
               и҅же братъ сꙑтостъ паче прии҅мъ таковаꙿ-
               
 ὅστις ἀδελφὸς κόρον μᾶλλον λαβὼν τῆς τοιαύ-
- 
               го трьпѣниꙗ глагола къ старь҆цоу· о̑уже
               
 της φιλοσοφίας λέγει τῷ γέροντι ἤδη
- 
               великоу дь҆ни приближаѭ̑штоу сꙙ·
               
 τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς ἐγγιζούσης·
- 
               вьꙁидѣвѣ о̑уже въ манастꙑрь҆ о҅ть҆че·
               
 ἀνέλθωμεν δὴ εἰς τὴν λαύραν, πάτερ,
- 
               и҅ великъ дь҆нь҆ и҅ праꙁдь҆никꙑ съ о҅ть҆ци
               
 καὶ τὴν τοῦ πάσχα ἑορτὴν μετὰ τῶν πατέρων
- 
               сътворивѣ· ꙗ҅ко ничсоже брашна не и҅ма-
               
 ἐπιτελέσωμεν, ὅτι οὐδὲν ἐνταῦθα βρώσιμον ἔχ-
- 
               вѣ сь҆де· раꙁвѣ мелагрии сихъ· божъ-
               
 ομεν πλὴν τῶν μελαγρίων τούτων. ὁ δὲ θεσ-
- 
               ствънꙑи҅ же їѡ̑а҅ннъ не хотѣа҅ше и҅ти
               
 πέσιος Ἰωάννης οὐκ ἐβούλετο ἀνελθεῖν
- 
               тамо· о҅тцоу нашемоу не сѫштоу тоу са-
               
 ἐκεῖσε τοῦ πατρὸς ἡμῶν Σάβα μὴ ὄντος,
- 
               вѣ· нъ манастꙑра о҅тъшъдъша ꙗ҅ко-
               
 ἀλλὰ τῆς λαύρας ὑποχωρήσαντος, ὡς
- 
               же рѣхомъ· тѫжꙙштааго же брата о҅ти-
               
 εἴρηται, τὸν μέντοι κατεπειγόμενον ἀδελφὸν ἀνελ-
- 
               ти хотꙙшта о̑увѣштавааше глагол҄ꙙ·
               
 θεῖν ἐνουθέτει  λέγων·
- 
               помль҆чимъ брате и҅ вѣроуи҅мъ· ꙗ҅ко и҅-
               
 ἡσυχάσωμεν, ἀδελφέ, καὶ πιστεύσωμεν ὅτι ὁ
- 
               же въ поустꙑн҄и шесть сътъ тꙑсѫштъ
               
 ἐν ἐρήμῳ ἑξακοσίας χιλιάδας
- 
               прѣкръмивꙑи҆· вь҆ четꙑрехъ десꙙтехꙿ
               
 διαθρέψας ἐπὶ τεσσαράκοντα
- 
               лѣтѣхъ· тъ и҅ насъ· не тъчьѭ̑ потрѣ-
               
 χρόνους  αὐτός, καὶ ἡμᾶς οὐ μόνον τοῖς ἀναγ-
- 
               бънꙑи҅хъ· нъ и҅ꙁобиль҆нꙑи҅хъ накръ-
               
 καίοις, ἀλλὰ καὶ τοῖς περιττοῖς διαθρέψ-
- 
               митъ· сице бо рече не небрѣгѫ тебе· ни
               
 ειεν. αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν· οὐ μή σε ἄνω οὐδ' οὐ μή
- 
               о҅ставь҆ꙗѭ̑ тебе· и҅ въ е҅уа҅гг҄елии рече· не
               
 σε ἐγκαταλείπω, καὶ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ φησίν· μὴ
- 
               пьцѣте сꙙ глагол҄ѫште· что ꙗ҅мъ и҅ли что
               
               
 μεριμνήσητε λέγοντες· τί φάγωμεν ἢ τί
- 
               пиѥ҅мъ· и҅ли въ что о҅блѣчемъ сꙙ· вѣстъ бо
               
               
 πίομεν ἢ τί περιβαλώμεθα; οἶδεν γὰρ
- 
               о҅тьць҆ вашъ небесъскꙑи҆· а҅ко трѣбоуѥ҅-
               
 ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρήζε-
- 
               те сего вь҆сего· тъчь҆ѭ̑ просите цѣсарь҆-
               
 τε τούτων ἁπάντων, πλὴν ζητεῖτε τὴν βασι-
- 
               ства божиꙗ и҅ правъдꙑ ѥ҅го· и҅ то приложи-
               
 λείαν τοῦ  θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα ... προστεθήσετ-
- 
               тъ сꙙ вамъ· потръпи о̑убо чꙙдо· и҅ ѫ҅ꙁъкъи҆
               
 αι ὑμῖν. ὑπόμεινον τοίνυν, τέκνον, καὶ τὴν στενὴν
- 
               пѫть҆ паче пространааго почꙿти· не штꙙ-
               
 ὁδὸν τῆς πλατείας προτίμησον.  ἡ μὲν γὰρ
- 
               дꙙште бо сꙙ ѥ҅же жити сь҆де вѣчь҆нѫѭ̑ мѫ-
               
 ἐνταῦθα ἀφειδία τὴν αἰώνιον τίκτει τιμ-
- 
               кѫ творитъ· сѫштиꙗ҅ же сь҆де страдьба·
               
 ωρίαν, ἡ δὲ παροῦσα κακοπάθεια
- 
               благꙑи҅хъ готовитъ насꙑштаниѥ· си-
               
 τὴν τῶν ἀγαθῶν ἑτοιμάζει ἀπόλαυσιν.  τούτ-
- 
               ми и҅ сицѣми словесꙑ глаголавъшоу о҅ц꙯оу·
               
 οις καὶ τοῖς τοιούτοις λόγοις
         Vita Ioannis hesychastae (31 March)