<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 149v >

1. и҅же при и҅номь҆ о̑убо въꙁдръжꙙ бѣа҅ше· къ црь҆-
   ὅστις τὰ ἄλλα μὲν εὐλαβὴς ὑπῆρχεν, τῇ δὲ
2. къви же вь҆сѣчь҆стѣи҆ не прио҅бь҆штааше сꙙ·
   καθολικῇ ἐκκλησίᾳ οὐκ ἐκοινώνει
3. севꙑрово ꙁъловѣрь҆ство прии҅мъ· диꙗ҅ко-
   τὴν Σευήρου ἑτεροδοξίαν εἰσδεξάμενος. ἡ μὲν οὖν διάκο-
4. ниса о̑убо много творѣа҅ше спѣшениѥ· то-
   νος πολλὴν ἐποιεῖτο σπουδὴν τὴν ἐκ-
5. го вѣрѫ прѣложити· и҅ пристрои҅ти къ вь҆-
   είνου μεταθεῖναι γνώμην καὶ ἑνῶσαι τῇ κα-
6. сѣчь҆стѣи црь҆къви· се же и҅ коѥ҅гождо мѫ-
   θολικῇ ἐκκλησίᾳ, δι᾽ ὃ καὶ ἕκαστον δίκαιον ἄν-
7. жа правь҆дива молꙗа҅ше молитвѫ твори-
   δρα παρεκάλει εὐχὴν ποιῆσ-
8. ти ꙁа н҄ь· ꙗ҅же жена слꙑшавъши божь҆ствъ-
   αι, ὑπὲρ αὐτοῦ· ἥτις γυνὴ ἀκούσασα περὶ τῆς τοῦ θεσπεσ-
9. нааго сего їѡ̑а҅на благодати· желаа҅ше о̑у-
   ίου τούτου Ἰωάννου χάριτος ἐπεπόθει μὲν
10. бо поклонити сꙙ ѥ҅моу· о̑увѣдѣвъши же
    προσκυνῆσαι αὐτόν, μαθοῦσα δὲ
11. ꙗ҅ко не въꙁможь҆но ѥ҅стъ въходити женѣ
    ὅτι ἀνένδεκτόν ἐστιν κατέρχεσθαι γυναῖκα
12. въ манастꙑрь҆· приꙁъвавъши ѳеѡ̑дѡ̑-
    εἰς τὴν λαύραν, μεταστειλαμένη Θεόδωρ-
13. ра того о̑ученика· молꙗа҅ше сего поѧ҅ти и҆·
    ον τὸν αὐτοῦ μαθητὴν ἐδυσώπει λαβεῖν τοῦτον
14. и҅ вести и къ ст꙯оуо̑умоу старꙿцоу· вѣроу-
    καὶ τῷ ἁγίῳ ἀπενέγκαι γέροντι, πιστεύ-
15. ѭ̑шти ꙗ҅ко молитвꙑ того ради· прѣло-
    ουσα ὅτι διὰ τῆς αὐτοῦ εὐχῆς μεταβάλ-
16. житъ богъ жестосрь҆диѥ ѥ҅го· и҅ съподо-
    λει ὁ θεὸς τὴν σκληροκαρδίαν αὐτοῦ καὶ ἀξιοῦτ-
17. битъ сꙙ прио҅бь҆штити къ вь҆сѣчь҆стѣи҆
    αι κοινωνῆσαι τῇ καθολικῇ
18. црькви· ѥ҅гоже пои҅мъ о̑ученикъ ѳео҅дѡ̑-
    ἐκκλησίᾳ· ὅντινα λαβὼν ὁ μαθητὴς Θεόδωρ-
19. ръ сь҆ниде къ старцоу· и҅ о̑ударивъ въ двь҆-
    ος κατῆλθεν πρὸς τὸν γέροντα καὶ κρούσας εἰς τὸ θυρί-
20. ри по о҅бꙑчаю̑· и҅ старцоу хотꙙштоу о҅тврѣ-
    διον κατὰ τὸ ἔθος καὶ τοῦ γέροντος μέλλοντος ἀνοίγ-
21. сти поклониста сꙙ дроугъ дроугоу· и҅ о̑у-
    ειν ἔβαλον μετάνοιαν ἀμφότεροι. καὶ τοῦ μα-
22. ченикоу рекшоу благослови насъ о҅ть҆че·
    θητοῦ εἰπόντος· εὐλόγησον ἡμᾶς, πάτερ,
23. о҅твръꙁъ старь҆цъ глагола о̑ученикоу·
    ἀνοίξας ὁ γέρων λέγει πρὸς τὸν μαθητήν·
24. тебе о̑убо благословь҆ѭ̑· а҅ тъ беꙁ благосл^о-
    σὲ μὲν εὐλογῶ, οὗτος δὲ ἀνευ-
25. вьѥ҅ниꙗ ѥ҅стъ· о̑ученикоу же глагол҄ѫ-
    λόγητός ἐστιν· τοῦ δὲ μαθητοῦ λέγον-
26. штоу не сице о҅тꙿче· о҅тъвѣшта ^старьцъ· по и҅-
    τος· μὴ οὕτως πάτερ, ἀπεκρίθη ὁ γέρων· ὄν-
27. стинѣ не благословь҆ѭ̑ ѥ҅го· дондеже
    τως οὐκ εὐλογῶ αυτόν, ἕως
28. не о҅тъстѫпитъ мѫдръствованиꙗ о҅тъ-
    οὐ ἀποστῇ τοῦ φρονήματος τῶν ἀποσ-
29. лѫчивъшии҅хъ сꙙ· и҅ вь҆сѣчь҆стѣи цръкви
    χιστῶν καὶ τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ
30. и҅сповѣстъ прио҅бь҆штити сꙙ· то слꙑшавъ
    καθομολογήσῃ κοινωνῆσαι. ταῦτα ἀκούσας

Vita Ioannis hesychastae (31 March)